Pomoc na zagospodarowanie 2

Wniosek do pobrania

Wartość pomocy na zagospodarowanie ustala się jako równowartość kwoty nie wyższej niż 300% podstawy tj. 4 941 zł.

Wartość pomocy na zagospodarowanie dla osoby usamodzielnianej niepełnosprawnej w stopniu umiarkowanym lub znacznym ustala się jako równowartość 300% podstawy.

W skład pomocy na zagospodarowanie mogą wchodzić:

• materiały niezbędne do przeprowadzenia remontu i wyposażenia mieszkania;
• niezbędne urządzenia domowe;
• pomoce naukowe;
• sprzęt rehabilitacyjny;
• sprzęt

Wychowanek otrzymujący pomoc na zagospodarowanie w formie rzeczowej, po otrzymaniu decyzji przyznającej pomoc podejmuje decyzję co do zakupu niezbędnego dla niego wyposażenia, przekładając dla Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie faktury za zakupione przedmioty. Należność dla sprzedawcy zostaje regulowana przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie przelewem. Wychowanek na fakturze kwituje odbiór zakupionego dla siebie wyposażenia.

C.    PRAWA I OBOWIĄZKI OSÓB USAMODZIELNIANYCH

Pełnoletni wychowanek rodziny zastępczej lub placówki opiekuńczo-wychowawczej może lecz nie musi przystąpić do realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia. Tylko wychowankowie przystępujący do programu mogą ubiegać się o przyznanie pomocy pieniężnej. Świadczenia pieniężne nie są pomocą obligatoryjną, o ich przyznanie wychowanek ubiega się poprzez złożenie wniosku w sprawie przyznania danej formy, który winien być zaopiniowany przez opiekuna usamodzielnienia.

Prawa wychowanków:

• pełnoletni wychowanek opuszczający rodzinę zastępczą lub placówkę opiekuńczo-wychowawczą, a deklarujący wolę realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia ma prawo ubiegać się o świadczenia pieniężne przysługujące osobom usamodzielnianym.
• uzyskania wszelkich szczegółowych informacji o formach współpracy i zakresie wsparcia ze strony opiekuna usamodzielnienia i pracownika socjalnego prowadzącego Jego sprawę.  Ma prawo uzyskania wsparcia i pomocy ze strony powiatowego centrum pomocy rodzinie w rozwiązaniu problemów związanych ze szkołą, zatrudnieniem, problemów rodzinnych, mieszkaniowych, prawnych, psychologicznych lub innych wynikających z niezaradności po opuszczeniu placówki bądź rodziny zastępczej,
• ubiegania się o świadczenia pieniężne zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, a także korzystania z ofert organizacji i instytucji wspierających młodzież wchodzącą w dorosłe życie.

Wychowanek zobowiązany jest do:

1. realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia, m.in. poprzez: faktyczną naukę w szkole lub na uczelni, uczestnictwo w zajęciach szkolnych, pokonywanie kolejnych jej etapów, dokumentowania tego faktu w formie zaświadczeń, uzyskania wykształcenia zgodnego ze zdolnościami i aspiracjami osoby usamodzielnianej,
2. czynienia starań w zakresie podejmowania zatrudnienia, w przypadku nauki w systemie wieczorowym lub zaocznym,
3. uczestnictwa w programach lub zajęciach kierowanych do młodzieży mających na celu uzyskanie dodatkowych kwalifikacji lub uzyskania zatrudnienia,

kontaktu i stałej współpracy z opiekunem usamodzielnienia i pracownikiem socjalnym centrum, mającej na celu życiowe usamodzielnienie np. rozwiązanie trudnych sytuacji życiowych, wyboru szkoły, trudnej sytuacji mieszkaniowej, podjęcia pracy zarobkowej, specjalistycznego wsparcia.

Osoba, która osiągnęła pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej, może przebywać   w dotychczasowej rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo placówce opiekuńczo-wychowawczej, za zgodą odpowiednio rodziny zastępczej, prowadzącego rodzinny dom dziecka albo dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia, jeżeli:

1. uczy się:
   1. w szkole,
   2. w zakładzie kształcenia nauczycieli,
   3. w uczelni,
   4. u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego
2. legitymuje się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności      i uczy się:
   1. w szkole,
   2. w zakładzie kształcenia nauczycieli,
   3. w uczelni,
   4. na kursach, jeśli ich ukończenie jest zgodne z indywidualnym programem usamodzielnienia,
   5. u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego.